به تو که بلند قدترینی توی این دنیا

بلندم کن و بذار قلمدوشت... تا فرداها رو ببینم  که سبز و روشنه. که بو و سکوتِ پرصدای  شالیزارها رو داره... نذار دهنِ گشاد سیاهی ها رو باور کنم...

*اگر شتابی نیست، گاهی به آسمان نگاه کن...